-
1 invidendus
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
2 invideo
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
3 in-videō
in-videō vīdī, vīsus, ēre, to look askance at, cast an evil eye upon: florem liberūm meūm? Att. ap. C.—Fig., to be prejudiced against, be influenced by prejudice: iudex, qui invidet: cui nisi invidisset is, etc.—To envy, grudge: mihi: Non equidem invideo, V.: invidit Clytie, O.: Caesari: bonis, S.: invidet ipsa sibi, O.: suae virtuti, Cs.: huic meae gloriae: Arabum Gazis, H.: honori, V.: Omnia tunc quibus invideas si lividulus sis, Iu.: in quā (purpurā) tibi invideo, quod, etc.: neque ille Sepositi ciceris invidit, H.: non inviderunt laude suā mulieribus viri Romani, L.: spectaculo proelii, Ta.: id quod multi invideant: usum lignorum tibi, H.: filiam fratri, L.: mihi senectus Invidet imperium, V.: id quod multi invideant, feel envy on account of, N.: Liber invidit collibus umbras, is niggardly of, V.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (i. e. cur mihi invidetur), am I envied? H.: in eo, cui invidetur: Liburnis (navibus) invidens deduci triumpho, refusing with disdain, H.—To hinder, prevent, refuse, deny: Plurima, quae invideant pure apparere tibi rem, H.: tene invidit fortuna mihi, ne, etc., V. -
4 invidia
invidia ae, f [invidus], envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice: invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly, T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy, O.—Envy, ill-will, odium, unpopularity: gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur: mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated: in summam invidiam adducere: in eum... invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate, O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity, S.: absit invidia verbo, be it said without boasting, L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man: Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess, H.— A cause of envy: aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential: summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere... Invidiae est? i. e. why is it odious, etc., V.* * *hate/hatred/dislike; envy/jealousy/spite/ill will; use of words/acts to arouse -
5 odium
odium ī, n [1 OD-], hatred, grudge, ill-will, animosity, enmity, aversion: veritas odium parit, T.: odium (est) ira inveterata: in odium populi R. inruere, incur the hatred: eorum odium subire: magnum odium Pompei suscepistis: inperatoribus odia conligere, Cs.: struere, excite: exercere, O.: placare, appease: quod mihi odium cum Clodio fuit? what quarrel had I?: tanto in odio est omnibus, is so hated by: tanto odio ferebatur in Ciceronem, was so imbittered against, N.: in Romanos odii regnum posuerat praemium, had offered as a prize for hostility, L.: urbis odium me percipit, T.: ardens odio vestri: odium ieiunum, on an empty stomach, Iu.—An object of hatred, offence, aversion, nuisance: Antonius, insigne odium omnium: qui amat quoi odio ipsus est, one who hates him, T.: odi odioque sum Romanis, I hate and am hated by, L.: tibi est odio mea fistula, V.—Discontent, dissatisfaction, disgust: odio suarum rerum mutari omnia student, S.: Cui placet alterius sua est odio sors, H.—Offensive conduct, odious language, importunity, insolence, vexatiousness: odio et strepitu senatūs coactus est perorare: Tundendo atque odio, by insolent importunity, T.: cum tuo istoc odio, with that hateful conduct of yours, T.: odio vincere Regem, in insolence, H.* * *hate/hatred/dislike/antipathy; odiun, unpopularity; bredom/impatience; haterd (manifestion by/towards group); object of hate/odium -
6 saturō
saturō āvī, ātus, āre [satur], to fill, glut, cloy, satiate: animalia earum (mammarum) ubertate saturantur: Nec cytiso saturantur apes, V.: caede leones, O.— To fill, furnish abundantly, saturate: fimo pingui sola, V.: murice pallam, i. e. color richly, O.—Fig., to fill, satisfy, content, sate: mens saturata bonarum cogitationum epulis: homines saturati honoribus: se sanguine civium: crudelitatem: necdum antiquum saturata dolorem, her old grudge not yet assuaged, V.* * *saturare, saturavi, saturatus Vfill to repletion, sate, satisfy; drench, saturate -
7 simultās
simultās ātis, gen plur. ātium, rarely ātum, f [simul], a hostile encounter, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity: non simultatem meam Revereri saltem, T.: huic simultas cum Curione intercedebat, Cs.: cum quo si simultas tibi non fuisset: privata, L.: cum sorore esse in simultate, N.: simultatem deponere: inter finitimos vetus, Iu.: simultates cum libertis vestris exercere: simultates finire, L.: paternas oblitterare, L.* * *enmity, rivalry; hatred -
8 invidia
invĭdĭa, ae, f. [invidus], envy, grudge, jealousy, act. and pass.; cf.:I.ut effugiamus ambiguum nomen invidiae,
Cic. Tusc. 3, 9, 20:quoniam invidia non in eo qui invidet solum dicitur, sed etiam in eo cui invidetur,
id. ib. 4, 7, 16; Quint. 6, 2, 21 (whereas invidentia is only act.; class.).Act., envy jealousy, ill-will. —With gen. of person envying:B.invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus,
Nep. Eum. 10:nobilium,
Liv. 9, 46.—With gen. of obj.:invidia atque obtrectatio laudis suae,
Caes. B. G. 1, 7:divitiarum,
Liv. 10, 3. More freq. absol.:invidia adducti,
Caes. B. G. 7, 77:invidiam sequi,
Sall. J. 55, 3:virtus digna imitatione, non invidiā,
Cic. Phil. 14, 6:invidia Siculi non invenere tyranni majus tormentum,
Hor. Ep. 1, 2, 58; Verg. G. 3, 38; Liv. 9, 46. —Esp., in phrases: sine invidia, without ill-will, ungrudgingly:C. II.laudem invenire,
Ter. And. 1, 1, 39:dare oscula,
willingly, with pleasure, Mart. 3, 65, 10.—Pass., envy, ill-will, odium, unpopularity:ne quae me illius temporis invidia attingeret,
Cic. Fam. 3, 10, 10:in invidia esse,
id. Div. in Caecil. 14; Sall. J. 25, 5:in invidiam invidia magna esse,
Plin. 18, 6, 8, § 41:habere,
to be hated, Cic. de Or. 2, 70, 283:reformidare,
id. Rab. Post. 17, 48:in summam invidiam adducere,
id. Fam. 1, 1, 4:extinguere,
id. Balb. 6, 16:in eum... invidia quaesita est,
id. Rab. Post. 17, 46:invidiam placare paras, virtute relictā,
Hor. S. 2, 3, 13: non erit invidiae victoria nostra ferendae, not sufficient to endure, i. e. not so great as to justify so odious a result, Ov. M. 10, 628; cf. id. Am. 3, 6, 21:venire in invidiam,
Nep. Epam. 7, 3:invidiā onerare quemquam,
Suet. Tib. 8:cumulare alicui invidiam,
id. Ner. 34:conflare,
Liv. 3, 12:invidiae alicui esse,
Cic. Cat. 1, 9:invidiam a se removere,
Ov. M. 12, 626:sedare,
Cic. Clu. 33:lenire,
Sall. C. 22:pati,
Ov. H. 20, 67: intacta invidiā media sunt: ad summa [p. 996] ferme tendit, Liv. 45, 35, 5:Ciceronis,
the unpopularity of, Sall. C. 22, 3:Caesaris,
Hirt. B. G. 8, 53; Suet. Rhet. 6:fraterna,
Sall. J. 39, 5:Decemviralis,
Liv. 3, 43.—Esp., in phrase: absit invidia verbo,
to be said without boasting, Liv. 9, 19, 15; 36, 7, 7.— Plur.:vita remota a procellis invidiarum,
Cic. Clu, 56, 153; Amm. 17, 5. -
9 odium
1.ŏdĭum, ii, n. [odi] (syn.: simultas, inimicitia)I.Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion:2.odium (est) ira inveterata,
Cic. Tusc. 4, 9, 21:in odium alicujus irruere,
to become hated by him, to incur his hatred, Cic. Verr. 1, 12, 35:non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis,
Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.):quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas,
to be hateful, displeasing to, Plaut. Men. 1, 2, 2:odi odioque sum Romanis,
Liv. 35, 19, 5:quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi?
Plaut. Trin. 2, 1, 6:pervenire in odium Graeciae,
to incur, Nep. Lys. 1, 3:omnibus odio venire,
to become hated, Plin. 28, 8, 27, § 106:odium est mihi cum aliquo,
I am at enmity with him, Cic. Prov. Cons. 10, 24:esse odio civitati,
to be hateful to, id. Fam. 12, 10, 3:huic odio nemus est,
Ov. M. 2, 438:tibi est odio mea fistula,
Verg. E. 8, 33:quo sit in odio status rerum,
Cic. Att. 2, 22, 1:esse alicui in odio,
to be hated by, id. ib. 2, 21, 1:magno odio in aliquem ferri,
to be greatly imbittered against, Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11:alicujus subire,
to incur one's hatred, Cic. Att. 11, 17, 2:gerere adversus aliquem,
to bear, Plin. 8, 18, 26, § 68:quaerere,
Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3:movere,
to excite, Ov. Am. 3, 11, 43:saturare,
to sate, satisfy, Cic. Vatin. 3, 6:magnum odium Pompeii suscepistis,
have brought upon yourselves, have incurred, id. Att. 6, 1, 25:struere,
to cause, raise, excite, id. de Or. 2, 51, 208:concitare,
id. Inv. 1, 53, 100:exercere,
Ov. M. 9, 275; 5, 245:placare,
to appease, Cic. Dom. 17, 44:restinguere,
id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.:magnum me cujuspiam rei odium cepit,
I have conceived a great aversion for, Cic. Phil. 2, 36, 91:suscipere odium erga aliquem,
Nep. Dat. 10, 3:odio habere (postclass.),
to hate, Vulg. Johan. 15, 25 et saep.:odium jejunum,
on an empty stomach, Juv. 15, 51.—Ofinanim. things:II.odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos,
aversion, antipathy, Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225:quercus et olea tam pertinaci odio dissident,
id. 24, 1, 1, § 1.—Transf.A.In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things:B.optume odio's,
you are an offence to me, I cannot bear you, Plaut. Truc. 1, 2, 23:deorum odium atque hominum,
id. Rud. 2, 2, 13:populi odium,
id. Mil. 3, 3, 48:Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum,
Cic. Phil. 14, 3, 8:omnium populorum,
Just. 11, 3, 10:neque agri, neque urbis odium me umquam percipit,
disgust, Ter. Eun. 5, 5, 2.—As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness:2.cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare,
by the disgust they expressed, Cic. Att. 4, 2, 4:tundendo atque odio denique effecit senex,
by his tiresome, incessant preaching, Ter. Hec. 1, 2, 48:cum tuo istoc odio,
with your hateful, perverse conduct, id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71:odio qui posset vincere regem,
in insolence, Hor. S. 1, 7, 6.ōdīum, ii, n., i. q. odeum, q. v. -
10 rancor
rancor, ōris, m. [ranceo, rancens].I. II.Trop., an old grudge, rancor, Hier. Ep. 13, 1. -
11 simultas
sĭmultas, ātis ( gen. plur. simultatium, Liv. 1, 60, 2; 3, 66, 4; 9, 38, 12; 28, 18, 12; 39, 5, 2; 39, 44, 9; Val. Max. 4, 2, 2;I.Auct. B. Alex. 49, 2: simultatum,
Cic. Fl. 35, 87; Capitol. Ver. 9, 2), f. [simul; therefore, orig., a coming together, encounter of two persons or parties]; hence,A hostile encounter of two persons or parties, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity (class.; syn.: aemulatio, odium, inimicitia; on account of the idea of reciprocity, most freq. in the plur.).(α).Sing.: hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam, * Plaut. Ps. 1, 3, 50; Ter. Phorm. 2, 1, 2; cf.(β).gero, II. A.: huic simultas cum Curione intercedebat,
Caes. B. C. 2, 25; cf.: cum quo si simultas tibi non fuisset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: sibi privatam simultatem cum Campanis nullam esse, publicas inimicitias esse, Liv. 26, 27, 11; cf.:simultas cum familiā Barcinā,
id. 23, 13, 6:se numquam cum sorore fuisse in simultate,
Nep. Att. 17, 1:simultate cum Fulviā socru exorta,
Suet. Aug. 62:simultatem deponere,
Cic. Att. 3, 24, 2; so (opp. gerere) Suet. Vesp. 6:multis simultatem indixerit,
id. Ner. 25:dehinc ad simultatem usque processit,
id. Tib. 51:ubi nulla simultas Incidit,
Ov. R. Am. 661:inter finitimos vetus,
Juv. 15, 33.—Plur.:II.qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset,
Cic. Planc. 31, 76:exercere cum aliquo,
id. Fl. 35, 88:gerere cum aliquo,
Quint. 4, 1, 18:hi (centuriones) de loco summis simultatibus contendebant,
Caes. B. G. 5, 44:simultates partim obscuras partim apertas suscepisse,
Cic. Imp. Pomp. 24, 71; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:simultates graves excipere, deponere,
Suet. Caes. 73:simultates exercere... alienarum simultatium cognitorem fieri,
Liv. 39, 5, 2:simultates provocare,
Quint. 12, 7, 3:facere,
Tac. A. 3, 54:nutrire,
id. H. 3, 53:subire pro aliquo,
Plin. Ep. 2, 18:simultatibus alicujus dare aliquem,
Tac. A. 16, 20:simultates finire,
Liv. 40, 8, 9; 40, 46, 9; cf.dirimere,
id. 28, 18, 2:paternas obliterare,
id. 41, 24, 11:saepe simultates ira morata facit,
Ov. Am. 1, 8, 82:nihil est simultatibus gravius,
Sen. Ira, 3, 5, 6:erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae,
Just. 2, 6, 16. —
См. также в других словарях:
grudge match — grudge fight or grudge match noun A fight or contest arranged to settle a long standing quarrel • • • Main Entry: ↑grudge * * * grudge match UK US noun [countable] [singular grudge match … Useful english dictionary
Grudge — (gr[u^]j), v. t. [imp. & p. p. {Grudger}; p. pr. & vb. n. {Grudging}.] [OE. grutchen, gruchen, grochen, to murmur, grumble, OF. grochier, grouchier, grocier, groucier; cf. Icel. krytja to murmur, krutr a murmur, or E. grunt.] 1. To look upon with … The Collaborative International Dictionary of English
Grudge — may refer to:* A deep seated feeling of resentment or rancor. * The Grudge , a 2004 American horror film.:The Grudge 2, 2006 film:The Grudge 3, upcoming 2008 film * , a January, 2003 Japanese horror film.: , an August 2003 film: , upcoming 2008… … Wikipedia
Grudge — Grudge, n. 1. Sullen malice or malevolence; cherished malice, enmity, or dislike; ill will; an old cause of hatred or quarrel. [1913 Webster] Esau had conceived a mortal grudge and enmity against his brother Jacob. South. [1913 Webster] The… … The Collaborative International Dictionary of English
Grudge — Grudge, v. i. 1. To be covetous or envious; to show discontent; to murmur; to complain; to repine; to be unwilling or reluctant. [1913 Webster] Grudge not one against another. James v. 9. [1913 Webster] He eats his meat without grudging. Shak.… … The Collaborative International Dictionary of English
grudge match — grudge matches N COUNT You can call a contest between two people or groups a grudge match when they dislike each other. This is something of a grudge match against a long term enemy … English dictionary
grudge fight — or grudge match noun A fight or contest arranged to settle a long standing quarrel • • • Main Entry: ↑grudge … Useful english dictionary
Grudge Match — may refer to:*Grudge Match (website), a website that stages fictitious fights and contests between pop culture figures. *, an episode of the TV series Teenage Mutant Ninja Turtles … Wikipedia
grudge — vb begrudge, envy, *covet Analogous words: *deny: refuse (see DECLINE) grudge n *malice, ill will, malevolence, spite, despite, malignity, malignancy, spleen Analogous words: animus, antipathy, animosity, rancor (see ENMITY … New Dictionary of Synonyms
grudge — [n] hard feelings animosity, animus, antipathy, aversion, bad blood*, bitterness, bone to pick*, dislike, enmity, grievance, hate, hatred, ill will, injury, injustice, malevolence, malice, maliciousness, malignancy, peeve, pet peeve*, pique,… … New thesaurus
grudge — [gruj] vt. grudged, grudging [LME gruggen, var. of grucchen < OFr grouchier] 1. to envy and resent (someone) because of that person s possession or enjoyment of (something); begrudge [to grudge a person his success] 2. to give with reluctance… … English World dictionary